در بسیاری از کشورها از دانشجویان مقطع پی اچ دی (PhD) انتظار می‌رود که در پایه‌ی تحصیلی خود یا به عنوان مدرس و یا به عنوان دستیار آموزشی(TA) تدریس کنند. تدریس، یکی از مهم ترین بخش های آموزشی دانشجویان برای آینده آکادمیکشان می‌باشد. در حالی که مدرسان عالی، تدریس را کاری آسان جلوه میدهند، تدریس می تواند دشوار باشد- به خصوص تجربه اولین تدریس. امیدواریم با خواندن مطالب و نکات ذکر شده در این مقاله، تجربه راحت و خوبی از اولین کلاس خود داشته باشید.
1. قبول کنید روزهای بد هم خواهید داشت.
کلاس همیشه طوری که شما برنامه ریزی کردید پیش نمی‌رود. گاهی درس برای دانشجویان جذاب به نظر نمی‌رسد یا برنامه ریزی درسی آنقدر دانشجویان را مجذوب خود نمی‌کند. سعی کنید در این روزها کم نیاورید و امیدتان را از دست ندهید.
2. لازم نیست جواب تمام سوالات را بدانید.
گاهی کسانی که برای اولین بار دستیار آموزشی استاد می‌شوند، هنگام واگذاری درس هایی خارج از حوزه پژوهشی مورد علاقیشان نگران می‌شوند. با وجود اینکه شما در تمامی مطالب درسی که قرار است تدریس کنید تخصص ندارید، مطمئنا به خاطر تحصیلات و آموزش هایی که درباره مبحث مورد نظر دیده اید از دانشجویان خود بیشتر می‌دانید. همچنین می‌دانید که چگونه درباره موضوعات تفکر نقادانه داشته باشید و درباره ی آن ها به شکل هوشمندانه ای بحث و گفتگو کنید. با این حال، اگر دانشجویی از شما سوال دشواری پرسید از ندانستن پاسخ آن نترسید. پس از کلاس جواب را پیدا کنید و جلسه بعد به ادامه آن بپردازید.
3. کار گروهی فوق العاده است.
کار گروهی می تواند برای افرادی که در حال تجربه اولین دستیاری آموزشی خود هستند، نجات بخش باشد. با وجود اینکه کار گروهی نیازمند برنامه ریزی بیشتری است، اما اساسا کلاس به خودی خود برگزار می‌شود. همچنین بسیاری از دانشجویان کار گروهی را ترجیح میدهند و هنگامی که ایده های خود را با گروه کوچک تر به اشتراک می‌گذارند احساس بهتری دارند تا با کل کلاس.
4. ازدانشجویان بخواهید تا درباره ی صحبتشان توضیح بیشتری دهند.
به حرف آوردن دانشجویان در کلاس می‌تواند امری دشوار باشد. اغلب، دانشجویان برای پاسخ دادن به سوالات و به اشتراک گذاشتن نظراتشان در کلاس نیاز به تشویق دارند. درخواست توضیح درباره پاسخ سوالات یکی از بهترین روش ها برای به حرف آوردن آن هاست. این کار روشی آسان برای ایجاد گفت و گو است که می‌تواند منتج به پاسخ هایی هوشیارانه شود.
5. تلاش نکنید تا بدون نقشه و آمادگی قبلی عمل کنید.
حتی بهترین اساتید هم برنامه درسی دارند. وقتی 30 جفت چشم یا حتی بیشتر به شماست، پر کردن 50 دقیقه کار آسانی نیست. زمانی را برای آماده سازی محتوایی که می‌خواهید درباره آن صحبت کنید اختصاص دهید و سوالاتی که می‌خواهید از دانشجویان بپرسید را یادداشت کنید.
6. به دانشجویان برای پاسخ به سوالات فرصت دهید.
ندادن وقت کافی به دانشجویان برای پاسخ به سوالات یکی از رایج ترین اشتباهات استادیاران تازه کار است.قبل از تکرار کردن سوال یا رفتن به سوال بعد حدود 10 ثانیه صبر کنید. صبر کردن برای دانشجویان این فرصت را به آن ها می دهد تا درباره سوال فکر کنند و به پاسخی هوشمندانه برسند.
7. اسامی دانشجویان خود را یاد بگیرید.
به خاطر سپردن اسامی دانشجویان نه تنها کاربردی است (نمیتوانید همه دانشجویان را “شما” صدا کنید)، بلکه نشان دهنده این است که شما روی یادگیری آن ها حساب کرده اید. شما همچنین میتوانید فهرست دانشجویان و عکس آن ها را از دانشگاه بگیرید تا بتوانید سریع تر نامشان را به خاطر بسپارید.
8. مطالبی بیشتر از آنچیزی که فکر می کنید آماده کنید.
ممکن است دانشجویان در جلسات اول سریع تر از چیزی که پیش بینی کرده اید، پیش روند. حتی ممکن است قبل از اینکه کلاستان تمام شود مطالب به پایان برسد. به همین دلیل است که بهتر است 10 تا 15 دقیقه مطلب بیشتر آماده داشته باشید تا در مواقع نیاز استفاده کنید.
9. کلاس را قبل از اولین روز تدریس بررسی کنید.
قبل از شروع ترم، سری به کلاس بزنید و آن را بررسی کنید. چه تجهیزاتی دارد؟ آیا تخته سفید دارد یا تخته سیاه و گچ؟ آیا پروژکتور دارد؟ چه نوع تبدیلی برای اتصال کامپیوتر به پروژکتور نیاز دارید؟ بهتر است قبل از شروع کلاس ها این موارد را بررسی کنید نه چند دقیق قبل از شروع کلاس.
10. کمک بخواهید.
درحالی که این تجربه اول تدریس شماست، خوشبختانه دانشجویان دیگری هم در دانشکده هستند که تجربه تدریس دارند. اگر به مشکلی برخوردید و به دنبال راهی برای پیشرفت می‌کردید، صحبت با مدرسان با تجربه تر جای خوبی برای شروع است. از آنها بخواهید تا سر کلاستان بنشینند و تدریس شما را ببینند یا فعالیت های مورد علاقه خود را با شما به اشتراک بگذارند. همچنین ممکن است دانشگاه کلاس های فن تدریس را نیز ارائه دهد، جایی که میتوانید فلسفه و روش های تدریس متنوعی را یاد بگیرید.
